Endlich över 20 Grood: Dat Fröhjohr lett sik nich mehr inspieren

Wat weer dat schön. Wi harrn 22 Grod an Sünnobend. Mi dünkt, jeder is buten ween un hett in‘ Gorden rümpuddelt. So as ik. Hett bi de Warms richdig Spooß mookt. Ovends hebbt wi de Füürtünn anmookt, Beer drunken und Chips eeten und uns wat vertellt. So schön kann Leven ween. Eenfach dat Geschink geneeten.

Ne Natur is ok opwookt. Ik wunner mi jedes Johr, mit wat von Macht alles utdrifft. Över Nacht sind veele Beum grön. Un de Botterblomen bleiht. Wie kann dat angohn? Güstern wör noch nix von jüm to sehn. Herrlich is dat, dor tokieken to dröven. Un sik jümmer weer to wunnern.

Sünnobend schall dat al weer so warm ween, over dorno kloppt de Winter nochmol an‘ne Döör. Mookt nix. Ik weet, das Fröhjohr lett sik nich mehr inspieren. De Sünn schient, un de Warms kummt. Un ik bin mi seker, dat sik dat in‘ne letzten Moont utreken hett. Freit wi uns op‘n Sommer.